Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται πληγωμένοι, απογοητευμένοι και προδομένοι από την κοινωνία, τους συνανθρώπους τους, τον κόσμο…
..αυτό όμως δεν είναι αλήθεια…είναι μια παραμόρφωση..
Οι άνθρωποι αυτοί είναι πληγωμένοι από τις δικές τους προσδοκίες για τον κόσμο
και όχι από αυτόν…
αυτό όμως που αυτοί σκέφτονται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει στον κόσμο
δεν είναι αληθινό…
δεν απογοητεύεσαι δηλαδή από τον κόσμο αλλά από τις δικές σου προβολές γι αυτόν…
…στην απόσταση που δημιουργείται μέσα στο μυαλό σου ανάμεσα σε «αυτό που είναι» και αυτό «που θα έπρεπε να είναι» δημιουργείται η σύγκρουση.
Γνωρίζεις για παράδειγμα έναν άνθρωπο και λες « Τι υπέροχος άνθρωπος!»
Και μετά από λίγο καιρό λες « Μα πόσο ανόητος, πόσο διεφθαρμένος άνθρωπος ήταν!»
«αγαπάς» κάποιον γι αυτό που νομίζεις ότι είναι,
για την εικόνα που εσύ έχεις φτιάξει γι αυτόν…
Νομίζεις ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος άλλαξε ξαφνικά??
Ήταν οι δικές σου προσδοκίες και προβολές γι αυτόν που σε απογοήτευσαν,
όχι αυτός ο ίδιος.
Άρα, αυτό που έχει πραγματική αξία να παρατηρήσουμε είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο και τους άλλους…
και αυτός ο τρόπος καθορίζεται από τις αξίες μας και όσα έχουμε μάθει…
Αλλά τι πραγματικά γνωρίζουμε για τον κόσμο και τους άλλους…και τι μας έχει μεταφερθεί από το περιβάλλον χωρίς να το εξετάσουμε πραγματικά;
Μόνο μια καθαρή και ώριμη ματιά στον κόσμο, χωρίς προκαταλήψεις και προσδοκίες μπορεί να μας δώσει μια πραγματική και αντικειμενική εικόνα. Αυτό θα μας επιτρέψει να αναμένουμε το αναμενόμενο και να τοποθετούμε στην αντίληψή μας κάθε τι ως αυτό που είναι.
Eίναι μοναδική οδος για μια ζωή χωρίς ισχυρές απογοητεύσεις.
Πηγές: www.ramnousia.com
