Μια νέα έρευνα αποδεικνύει πως τα φυτά επικοινωνούν συχνά μεταξύ τους μέσω ενός τεράστιου, υπογείου διαδικτύου αποτελούμενου από μύκητες.
Μύκητας. Η λέξη από μόνη της φέρνει στο νου μας εικόνες κάτι βρώμικου και το οποίο μας αναγκάζει πολλές φορές να χρησιμοποιήσουμε κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα για να το αντιμετωπίσουμε. Βέβαια οι περισσότεροι ξεχνούν ότι μύκητας είναι για παράδειγμα και τα μανιτάρια.
Η αλήθεια είναι όμως πως υποβαθμίζουμε τους μύκητες και μαζί με αυτούς και τα αγαπημένα μας φυτά. Αυτό γιατί μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο “Ecology Letters” αποδεικνύει πως το υπόγειο σύστημα επικοινωνίας των φυτών βασίζεται στους μύκητες.
Οι επιστήμονες το ανακάλυψαν αυτό μέσω πειραμάτων σε φασολιές. Κάποια φυτά εκτέθηκαν, εσκεμμένα, σε κάποιον μύκητα ρίζας, κάποια άλλα όχι. Μετά, αφίδες-ένας φυσικός εχθρός των φυτών- εξαπολύθηκαν σε κάποια από τα φυτά. Τα φυτά ανταποκρινόμενα στην απειλή, αντέδρασαν όπως ήταν αναμενόμενο. Παρήγαγαν μια σειρά από χημικές ουσίες οι οποίες προσέλκυσαν τις σφήκες- τον φυσικό εχθρό των αφίδων. Η συνέχεια ήταν εκπληκτική, τουλάχιστον από την δικιά μας αφελή, οπτική γωνία.
Το Συμβούλιο Φυσικής Περιβαλλοντικής Έρευνας αναφέρει συγκεκριμένα:
Ήταν αξιοσημείωτο το γεγονός πως τα φυτά τα οποία δεν δέχονταν επίθεση αλλά ήταν συνδεδεμένα, μέσω του υπόγειου δικτύου μυκήτων, με το φυτό που δεχόταν, παρήγαγαν επίσης τις ίδιες χημικές ουσίες. Τα φυτά που δεν είχαν συνδεθεί με τα επιτιθέμενα φυτά, δεν παρήγαγαν τις χημικές αυτές ουσίες και έτσι παρέμειναν ευάλωτα στην επίθεση των αφίδων.
Προηγούμενη έρευνα έδειξε πως τα φυτά μπορούν να επικοινωνούν χημικά μέσω του αέρα, όμως οι ερευνητές τότε είχαν καλύψει με σακούλες τα φυτά ώστε να αποκλείσουν πιθανή υπέργεια επικοινωνία.
Ο δρ. David Johnson, από το πανεπιστήμιο του Aberdeen που ήταν υπεύθυνος της έρευνας λέει:
Γνωρίζαμε πως τα φυτά παράγουν πτητικές χημικές ουσίες, μόλις δεχτούν επίθεση και ξέραμε επίσης και πως επικοινωνούν υπέργεια σε περίπτωση κινδύνου το ένα με το άλλο. Τώρα ξέρουμε πως επικοινωνούν μεταξύ τους σε περίπτωση κινδύνου και μέσω αυτού του υπόγειου δικτύου μυκήτων. Τα συνδεδεμένα φυτά που δεν είχαν προσβληθεί από τις αφίδες, ανταποκρίθηκαν σαν να είχαν προσβληθεί. Δεν ξέρουμε ακόμα ακριβώς τον μηχανισμό μα είναι πιθανόν να είναι κάποιο χημικό σινιάλο».
Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε ως τώρα τα οικοσυστήματα δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός πως τα φυτά μπορεί να είναι διασυνδεδεμένα με έναν τέτοιο τρόπο. Αυτό θα μπορούσε να έχει τεράστιες επιπτώσεις στην κατανόηση του τρόπου κατά τον οποίον ένας οργανισμός επηρεάζει έναν άλλον.
Δεν υπερβάλλει. Τέτοιοι συμβιωτικοί μύκητες αποικίζουν τις ρίζες των περισσότερων συστημάτων της χλωρίδας, που σημαίνει ότι αυτή η έρευνα θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο των φυτών (συμπεριλαμβανομένων και όσων καταναλώνουμε, φυσικά).
Τέλος να σημειώσουμε ότι έχουν διαπιστωθεί και άλλοι τρόποι επικοινωνίας των φυτών όπως αυτός του ήχου, για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Πηγές: www.fastcodesign.com
