Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε, η τεχνητή νοημοσύνη μπήκε σε διαδικασίες που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν αποκλειστικό «χώμα ανθρώπου».
Οι αγορές έγιναν πιο νευρικές. Και η πίεση για γρήγορες, σωστές αποφάσεις μεγάλωσε.
Κι όμως, μέσα σε όλο αυτόν τον θόρυβο, προέκυψε μια αποδεκτή αλήθεια: η εμπειρία από μόνη της δε φτάνει πια.
Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ικανότητα να βλέπεις… λίγο παραπέρα.
Από τους managers της καθημερινότητας στους ηγέτες που σκέφτονται με προοπτική
Οι εταιρείες δεν ψάχνουν πλέον απλώς στελέχη που «τρέχουν» projects ή διαχειρίζονται ομάδες.
Αντιστέκονται σε αυτό.
Θέλουν ανθρώπους που:
- κατανοούν τη μεγάλη εικόνα
- δεν τρομάζουν με την αβεβαιότητα
- μπορούν να συνδέσουν τεχνολογία, δεδομένα και ανθρώπους
- και κυρίως, να εξηγήσουν γιατί μια απόφαση είναι η σωστή — όχι απλώς να την πάρουν
Αν μιλήσει κανείς με HR Directors και CEOs, θα ακούσει συχνά την ίδια φράση: «Ψάχνουμε ανθρώπους με στρατηγική σκέψη. Δεν βρίσκονται εύκολα.»
Κι αυτό λέει πολλά.
Η αναζήτηση στρατηγικής σκέψης και η στροφή των στελεχών στη μάθηση
Έχει ενδιαφέρον ότι τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια νέα συμπεριφορά στα ανώτερα στελέχη: επιστρέφουν στη μάθηση. Συνειδητά.
Όχι για έναν ακόμη τίτλο στο CV, αλλά για να επαναφέρουν καθαρότητα στον τρόπο που σκέφτονται και αποφασίζουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Executive MBA έχει γίνει μια από τις πιο δημοφιλείς διαδρομές παγκοσμίως — όχι επειδή έχει «κύρος», αλλά επειδή μιλάει στη γλώσσα των ανθρώπων που ήδη κουβαλούν βαρύ επαγγελματικό φορτίο.
Για όσους θέλουν να καταλάβουν τι διαχωρίζει ένα MBA από ένα Executive MBA, υπάρχει μια χρήσιμη ανάλυση εδώ: MBA vs Executive MBA – Όλες οι βασικές διαφορές
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα
Στην ελληνική αγορά, ένα πρόγραμμα που έχει συγκεντρώσει αυξημένο ενδιαφέρον είναι το Executive MBA του ΕΚΠΑ.
Ίσως επειδή είναι δομημένο σαν “εργαλείο δουλειάς” και όχι σαν ακαδημαϊκή υποχρέωση.
Ίσως επειδή απευθύνεται αποκλειστικά σε στελέχη που εργάζονται ήδη σε απαιτητικούς ρόλους.
Ίσως επειδή το περιεχόμενο —από στρατηγική έως διαχείριση αλλαγής— αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό που χρειάζονται οι εταιρείες σήμερα.
Η κρίσιμη ερώτηση που καλείται να απαντήσει κάθε στέλεχος
Σε μια εποχή όπου η τεχνητή νοημοσύνη καλύπτει ολοένα και περισσότερα τεχνικά καθήκοντα, η πραγματική αξία ενός στελέχους μετατοπίζεται αλλού.
Όχι στο “πόσα ξέρω”, αλλά στο “πώς σκέφτομαι”.
Και κάπου εδώ έρχεται η πιο ουσιαστική ερώτηση της δεκαετίας:
Έχω τον τρόπο σκέψης που χρειάζεται το αύριο;
Όσοι επενδύουν σε αυτό σήμερα —με όποιον τρόπο επιλέξουν— είναι αυτοί που θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όταν το επιχειρηματικό τοπίο αλλάξει ξανά. Και θα αλλάξει.