Ακολούθησε όλη τη θεραπεία με τα χάπια: αυτό λένε όλοι οι γιατροί όταν συνταγογραφούν αντιβιοτικά, και για την ώρα, θα πρέπει να τους ακούτε.
Αλλά, όπως προκύπτει από μια νέα έρευνα, αυτή δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή, όπως υπέθεταν μέχρι τώρα, και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να ενισχύει την αντίσταση των βακτηριδίων στα αντιβιοτικά.
Οι γιατροί θεωρούν ότι αυτή η τακτική που ακολουθούν είναι καλή γιατί, χτυπώντας τα βακτήρια των λοιμώξεων με υψηλές δόσεις αντιβιοτικών για ημέρες ή περισσότερο διάστημα, βεβαιώνονται ότι όλα τα βακτηρία είναι νεκρά.
Για τη θεραπεία πιο σκληρών λοιμώξεων, όπως είναι η φυματίωση, συνδυάζουν δύο ή περισσότερα αντιβιοτικά προκειμένου να αποτραπεί η εξέλιξη της αντίστασης έτσι ώστε, αν ξεκινήσουν να αντιστέκονται στο φάρμακο Α , θα μπορούν να εξαλειφθούν από το φάρμακο Β.
Αλλά ένα μεγάλο μέρος από όλα αυτά βασίζεται σε υποθέσεις και όχι σε αποδείξεις, λέει ο Robert Beardmore από το Πανεπιστήμιο του Exeter της Αγγλίας. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του έκαναν δοκιμές, επηρεάζοντας καλλιέργειες της Ε.coli, με 2 αντιβιοτικά που θεωρούνται συνεργάσιμα στο να σκοτώνουν περισσότερα βακτήρια μαζί παρά ξεχωριστά. Με αυτόν τον τρόπο βρήκαν ότι τα βακτήρια πράγματι πεθαίνουν γρήγορα από την πρώτη μέρα.
Παρ’ όλα αυτά, τα βακτήρια που επέζησαν ήταν εκείνα που εξαιτίας των γονιδίων τους μπόρεσαν να αντισταθούν και στα δύο φάρμακα, δηλαδή είχαν την ικανότητα να αναπτυχθούν πολύ γρήγορα σε αντίθεση με τους ευαίσθητους στα αντιβιοτικά ανταγωνιστές τους που πέθαναν.
Το βακτηριακό φορτίο ήταν υψηλότερο μετά την θεραπεία σε σχέση με πριν και μεγαλύτερες δόσεις αντιβιοτικών απλά επιτάχυναν την αύξηση των βακτηριακών πληθυσμών που ήταν ανεκτικά στις ουσίες.
«Είναι δίκοπο μαχαίρι», είπε ο Andrew Read από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας στο University Park, ο οποίος δεν συμμετείχε στις εργασίες.‘Αν σκοτωθούν όλα τα βακτήρια με την αρχική δόση, τότε είναι όλα υπέροχα.
Αλλά αν δεν γίνει αυτό, και τα αντιβιοτικά «πέσουν» σε υπο-θανατηφόρα επίπεδα, κάποια στιγμή ή σε κάποιο μέρος του σώματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας, τότε θα προκύψουν προβλήματα.
Περαιτέρω πειράματα που έγιναν από την ομάδα του Beardmore δείχνουν ότι, όχι μόνο ο συνδυασμός φαρμάκων, αλλά και η μεγαλύτερη σε διάρκεια θεραπεία μπορεί να μην σκοτώνει τα επιζώντα βακτήρια όπως θα έπρεπε.
Αντ’ αυτού, τέτοιες προσεγγίσεις μπορεί να κάνει περισσότερα από τα επιζώντα βακτηρία ανθεκτικά στην αντιβίωση και μπορεί ακόμη να επιδεινώσει και την μόλυνση. «Πρέπει να βασίσουμε την θεραπεία σε καλύτερα στοιχεία», συμπληρώνει ο Read.
«Δεν υποστηρίζω την χαμηλή δοσολογία», συνεχίζει ο Beardmore. «Καθώς αυτό οδηγεί στην αντίσταση». Αλλά υποστηρίζει πως χρειαζόμαστε μια καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας των αντιβιοτικών σε δύσκολες περιπτώσεις, αντί να πιστεύουμε σε μη αποδεδειγμένες υποθέσεις.
Τώρα κάνει πειράματα για να ελέγξει αν τα αντιβιοτικά που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, καθώς για παράδειγμα μπορεί το ένα να αλληλοεπιδρά με την επιρροή του άλλου στα βακτήρια και, έτσι, θα μπορούσε αυτή η αντιμετώπιση να λειτουργεί καλύτερα από ότι τα συνεργατικά φάρμακα.
Η αντιδραστική-διαισθητική αυτή πιθανότατα προέκυψε από ένα μαθηματικό μοντέλο της βακτηριακής εξέλιξης και θα μπορούσε να λειτουργήσει στην πράξη, διότι τα αντιβιοτικά που ανταγωνίζονται μεταξύ τους δεν ευνοούν τη βακτηριακή αντίσταση.
Διαβάστε ακόμα: 8 Ψευδείς Αντιλήψεις σχετικά με την Ομοιοπαθητική
